İnternetten alınan aşağıdaki tanım, farklılıkları kapsamlı bir şekilde açıklamıyor – bunların gerçekten konunun özüne mi indiği yoksa yalnızca bütünün bir bileşenini mi tanımladığı tartışılabilir.
“Bu tür bir eğitim, dövüş sanatlarını dövüş sanatlarından ayırıyor. Kickboks veya Taekwondo’nun Olimpiyat formu gibi dövüş sanatlarının temel amacı, rakibe hakim olmak ve onu yenmektir. Öte yandan dövüş sanatları öncelikle kişinin kendi performansını ve yapısını geliştirmeyi amaçlar.”
Bu noktada okuyucuya dövüş sanatları ve dövüş sanatları terimleri hakkında kapsamlı bir açıklama vermek istiyoruz – bu genellikle bakanın gözü önündedir. iki kelime yapısı arasındaki farkı kişisel açıklaması için hangi yönü seçtiğini araştırır.
Dövüş sanatları ile dövüş sanatları arasındaki farkı açıklamanın çok daha iyi ve bize göre daha doğru bir yolu, kelimenin kendisinde yatmaktadır. Dövüş “SPOR” bir dövüş tekniğinin sportif karakterini ifade eder. Dövüş sanatını uygulayan herkes, sporu yaparken puan kazanmak veya kazanmak için açık düzenlemelere tabidir; örneğin rakibine vurmasına izin verilir. Örneğin gırtlağınızı kıramazsınız, gözlerinizi oyamazsınız veya yumuşak dokularınıza tekme atamazsınız – dövüş sanatına bağlı olarak bacaklarınızı, başınızı veya dirseklerinizi kullanmak da yasaktır. Evet, dövüşler/müsabakalar neredeyse tamamen sıklet sınıflarına bölünmüştür; adil kalmalı ve ciddi yaralanmalardan kaçınılmalıdır; kurallara uyumu sağlamak için hakemler spor müsabakasına eşlik etmelidir.
Dövüş “SANATI” kesinlikle saldırı tekniklerinin sanatsal bir temsiliyle ilgili değildir, bu tamamen yanlış bir yorum olacaktır – burada sanat, kendini koruma teknikleri ve dövüş ilkeleri yardımıyla bir rakibi savuşturma yeteneği anlamına gelir. Burada ağırlık veya yaş sınıflarının bir önemi yok, insan vücudunun sunduğu her şey kullanılabilir, her türlü etkili hedefe saldırı yapılabilir. Ana odak noktası acil durumdan güvenli ve zarar görmeden çıkma fikridir. Burada bir spor müsabakası söz konusu olamaz. Bu nedenle, çoğu dövüş sanatı etkili bir kendini koruma sağlamak için daha uygundur; amaç, fiziksel olarak daha zayıf insanlara bir kavgadan galip çıkma veya acil durumlarda kaçmak için zaman kazanma fırsatı vermektir.

Karate, teakwondo, kickboks, boks, judo, güreş/boğmaca, jiu jitsu gibi dövüş sanatlarının bu kapsama dahil edilmesi elbette haksızlık olur ve doğru olmaz; Kendo, Aikido, Güreş, Hapkido, Eskrim ve diğer pek çok kişinin kendini koruma özelliğini inkar etmek için öğrenciler burada da özgüvenlerini geliştirebilir, dövüş tekniklerini öğrenebilir ve tehlikeli durumlarda zarar görmeden hayatta kalmak için kendi öz savunma becerilerini geliştirebilirler.
Daha önce dövüş sanatları olarak anılan tarzların birçoğunun orijinal hallerinde bir dövüş sanatları geçmişi vardır – bazı ülkelerde (çoğunlukla menşe ülkeler) hala bir dövüş sanatı olarak bile uygulanmaktadır… Ne yazık ki, bu durum pek geçerli değil Artık Avrupa; burada spor müsabakası fikri açıkça ön planda.
Ancak Wing Tsung Kung Fu’muz gibi saf öz savunmayı “içermeyen” spor düzenlemelerinin etkinliği zayıflattığı ve öğrenciyi üstün dövüş tekniklerinden mahrum bıraktığı çok açıktır.
“Wing-Tsung” dövüş sanatını (yazılışına bakılmaksızın) benzersiz derecede etkili bir kendini savunma biçimi haline getiren tam olarak bu temel etkililik fikridir ve bu, özel polis ve askeri birimlerin dünya çapında tekniklerimizi eğitmesine yol açmıştır.
Wing – Tsung Kung Fu, etkili kendini savunmanın temel fikrini benimseyen tek dövüş sanatı değildir – Bruce Lee tarafından ünlü hale getirilen Krav Maga, Systema ve Jeet Kune Do da bunu yapıyor. Krav Maga ör. B., Wing Tsung Kung Fu’dan ikinci sınıf bir teknisyen tarafından geliştirildi ve ordunun özel ihtiyaçlarını karşılamak üzere yeniden tasarlandı. Odak noktası, öğrencilere etkili dövüş tekniklerini olabildiğince çabuk öğretme ihtiyacıydı; hayatta kalmanın temelleri, temel olanlarla sınırlıydı. Wing Tsung’u mükemmelleştirmeye hizmet eden teknikler, yıllar süren yoğun dövüş sanatları eğitimi gerektirdiğinden ihmal edildi veya dahil edilmedi. Bruce Lee muhtemelen Ip Man’in en ünlü öğrencisiydi (3. teknik derece) – engin bilgisiyle ABD’de bir dernek kurdu ve dövüş sanatına Jeet Kune Do adını verdi – bilginin ve uygulamalarının büyük bir kısmı Wing’den geldi – Tsung Kung Fu.